O zgromadzeniu .

Zgromadzenie Sióstr Niepokalanego Poczęcia NMP założone przez Matkę Józefę Karska i błogosławioną Matkę Marcelinę Darowską – powstało w Rzymie w 1857r. W tragicznym dla Polaków roku 1863 zostało przeniesione do Polski na Podole (dzisiaj Ukraina}, gdzie – w Jazłowcu – powstał dom macierzysty. Obecnie dom generalny znajduje się w Szymanowie pod Warszawą. Zgromadzenie zajmuje się kształceniem i wychowywaniem dzieci i młodzieży w prowadzonych przez siostry przedszkolach i szkołach; są to dwa licea ogólnokształcące, dwie szkoły gastronomiczne, dwa gimnazja, trzy szkoły podstawowe i cztery przedszkola. Siostry katechizują też dzieci w szkołach samorządowych. 

Początki fundacji klasztoru Sióstr Niepokalanek we Wrzosowie - Burakowie sięgają roku 1940 i są związane z osobą bogatego przemysłowca Józefa Przyłuskiego, ofiarodawcy letniej willi – Jutrzenka. Posesję, na której znajdowała się willa, Pan Przyłuski nazwał WRZOSOWEM z powodu rosnącego tam łanu pięknego wrzosu. Z czasem ta nazwa zatarła się wśród mieszkańców obecnego Burakowa, ale w nadal funkcjonuje w Zgromadzeniu Sióstr Niepokalanek. Historia placówki jest bardzo bogata. Zgodnie z życzeniem Józefa Przyłuskiego siostry zajęły się dziećmi i młodzieżą. Początkowo była to praca w ochronce, z czasem powstała szkoła podstawowa, bursa dla dzieci chorych, dom dziecka – przeniesiony później do Kościerzyny, świetlica dla dzieci starszych i w końcu przedszkole, które istnieje do dziś, ciesząc się dużym powodzeniem. 

W roku 1980 r. na miejscu Jutrzenki wzniesiony został nowy budynek. W latach 90. przy klasztorze powstała parafia. Przebudowana i powiększona kaplica służy jako kościół parafialny pod wezwaniem bł. Marceliny Darowskiej. Wielką cześć odbiera od mieszkańców Matka Boża w figurze Najświętszej Panny Jazłowieckiej dłuta Oskara Tomasza Sosnowskiego, wykonana niegdyś dla sióstr niepokalanek, a teraz znajdująca się w głównym ołtarzu. Siostry mają swoją wewnętrzną kaplicę, w której polecają ludność ziemi wrzosowsko-burakowskiej – swoich sąsiadów. Mieszkańcy ze wzruszeniem wspominają dawne siostry, zwłaszcza s. Florianę i s. Gracjanę. Ta ostatnia spoczywa cmentarzu w Łomiankach.